بلیچینگ داخلی دندان برای موارد خاصی انجام می گیرد. برای دندان هایی که جراحی ریشه شده اند، کاربرد دارد. در بلیچینگ خارجی، ماده سفید کننده با استفاده از کیت هایی مخصوص روی سطح دندان قرار می گیرند، به طوری که کاملا با سطح خارجی هم باند می شوند. در بلیچینگ داخلی، این مواد درون حفره هایی که در ریشه دندان ایجاد می گردند، قرار خواهند گرفت. معمولا از تکنیک های گوناگونی برای بلیچینگ داخلی دندان الهام گرفته می شود، در همه این روش ها باید روی دندان هایی که از قبل ترمیم شده اند، به یک حفره درون ریشه دسترسی پیدا کرد. ( حفره دسترسی )
درون کانال ریشه، مواد مختلفی قرار می گیرند، ضخامتی که برای این حفره ایده آل است، بسیار ناچیز و در حدود سه میلی متر تخمین زده می شود. معمولا ماده ای به نام گوتای از داخل ریشه دندان بیرون آمده و بعد از هماهنگ سازی عمق این حفره نسبت به لبه ها، گلاس یونومرها درون آن قرار داده خواهند شد. بعد از اینکه فرایند بلیچینگ داخلی تمام می شود، بعد از گذشت لازم است تا درون حفره ها با استفاده از مواد رزینی ترمیم مجدد گردند. رادیکال های آزادی که هنگام بلیچینگ کردن درون حفره های دسترسی تولید می شوند، باعث سفید شدن هرچه بیشتر می گردند.
روش قدم زنان
در روش قدم زنان ماده اصلی بلیچینگ سپیدنت داخل حفره های دسترسی جایگزین می شوند، برای جلوگیری از خون ریزی روی آن پانسمان شده و بیمار باید به شکل قدم زنان مسیر خود تا خانه را طی کند. لازم است تا یک هفته بعد دوباره باید به کلینیک مراجعه کرده تا درون این حفره ها ترمیم می شوند. مواد سفید کننده ای که برای پرکردن به کار می روند، دارای دوز کمی هستند. یکی از مزیت های سدیم پربورات ( مواد پرکننده ) آن است که هنگام قرارگیری به شکل خمیری استفاده می شوند.
از مواد دیگری که برای پرکردن حفره های دسترسی استفاده می شود، هیدروژن پراکسید است، اما با این تفاوت که به شکل ژل مانند به کار می رود. استفاده از این ماده باعث التهاب لثه ها می گردد که یکی از ایرادات مهم آن به شمار می رود. روش قدم زنان به گونه ای است که نمی توان از هر پانسمانی روی حفره ها استفاده کرد، بنابراین باید به گونه ای در ریشه ایجاد شوند که به طور کامل درون آن ها جای گیرند.
روش ترکیبی داخل مطب و قدم زنان
معمولا ابتدای جلسه در مطب دندانپزشکی، ماده سفید کننده قرار داده می شود، سپس بین جلساتی که تعیین می گردند، از روش قدم زنان برای نفوذ بیشتر این مواد درون حفره های دسترسی استفاده می شود. میزان سفید کنندگی در این روش بسیار زیاد می باشد که خالی از عوارض هم نیست.
روش خارجی-داخلی با تری بلیچینگ
این روش شباهت زیادی به روش خانگی دارد و بیشتر برای دندان هایی که دارای بافت زنده هستند، به کار می روند. بعد از ایجاد حفره های دسترسی، معمولا برای باز نگه داشتن آن ها، روی اریفیس از لایه ای محافظتی استفاده می شود. طبق اعلام پزشک بیمار باید در منزل باید کانال های باکال و حفره های دسترسی را از مواد سفید کننده بلیچینگ پر کند.
شرایط استفاده
معمولا شرایطی به وجود می آید که لازم نیست از بلیچینگ داخلی دندان استفاده کرد، در این موارد از ترمیم هایی چون روکش دندان با روش های اصولی انجام می گیرد:
- فرم و شکل ظاهری دندان ها دچار آسیب شدیدی باشند.
- در مواقعی که لازم است از لمینت دندان استفاده کرد.
- در صورت وجود پوسیدگی های عمیقی که در ساختار دندان ها وجود دارد.
- برای ریشه هایی که ضعیف هستند، بلیچینگ داخلی دندان مناسب نیست.
- ۰۰/۱۲/۰۴