مواد تشکیل دهنده کامپوزیت

مواد تشکیل دهنده کامپوزیت در این مقاله به طور مفصل بررسی خواهد شد.

مواد ماتریس رزینی

 

دلیل استفاده از مواد ماتریسی در ساختار رزین کامپوزیت، ایجاد استحکام کافی برای روکش های ونیر است. تقریبا در تمامی مواد کامپوزیتی از این گونه استفاده می گردد. مقاومت کامپوزیت ونیر تا حد زیادی به کیفیت این مواد ماتریسی بستگی دارد. ماده ساختاری رزین های ونیر از نوع متاکریلات می باشد که وجود آن باعث افزایش خواص فوق العاده ای در کامپوزیت دندان شده است.

پیشرفت تکنولوژی در زمینه های دندانپزشکی افزایش چشم گیری داشته است و همین سبب شده تا مواد و تجهیزات تولید شده همگی دارای دوام زیادی باشند. علاوه بر موادی که باعث بالارفتن مقاومت کافی در مواد کامپوزیت می شوند، از برخی ترکیبات دیگر برای بالابردن درجه شفافیت در آن ها استفاده می شود. برای مثال می توان به ترکیبات هیبریدی اشاره کرد. در کامپوزیت های نسل جدید از این ویژگی به وفور استفاده شده است.

مواد پر کننده کامپوزیت

 

از ساختارهای مختلفی به عنوان ترکیبات پرکننده در کامپوزیت ونیر به کار می برند، در لمینت های کامپوزیتی بیشتر از انواع سرامیک های پیشرفته و سلیس ها برای پرکردن کامپوزیت استفاده خواهد شد. کارایی این مواد در علم دندانپزشکی دارای اهمیت ویژه ای است. وجود سرامیک ها نیز همانند ماتریس های رزین، باعث افزایش مقاومت کامپوزیت می شود. معمولا هنگام ساخت این رزین ها کمی از شیشه نیز استفاده می کنند تا میزان درخشندگی در روکش های کامپوزیت به اوج خود برسد. البته استفاده از شیشه برخی مشکلات را به همراه دارد، چراکه باعث می شود تا مواد کاموزیتی در برابر سایندگی مقاومت کافی را نداشته باشند.

مواد متصل کننده

 

وظیفه این نوع مواد این است که اتصالی قوی بین مواد رزینی ماتریس و پرکننده ها ایجاد کنند، پیوندهایی که بین این ترکبیات به وجود می آیند باید کاملا اصولی و طبق استانداردهای لازم باشد. هرچه نصب کامپوزیت ها روی تاج دندان با ظرافت بیشتری توسط دندانپزشک انجام شود، کیفیت نتیجه کار بالاتر و روند اصلاح طرح لبخند به بهترین شکل انجام خواهد گرفت. علاوه بر این باید فرم دهی کامپوزیت ونیر طبق روش های اصولی انجام شود که این مورد هم تا حد زیادی مهارت دندانپزشک بستگی خواهد داشت. برای آشنایی با بهترین کلینیک های دندانپزشکی می توانید از طریق سپیدنت ( تنها مرجع رسمی دندانپزشکی در سراسر کشور ) اقدام فرمایید.

موثر ترین مواد به کار رفته

 

از بین موادی که اعلام شد، ترکیبات ماتریسی رزین ها در مقاومت بالای کامپوزیت ونیر تاثیر بیشتری دارند. از مواد ماتریسی می توان به فیلرهای معدنی اشاره کرده که دارای خواص زیادی می باشند. ذارت نانوفیلرها در حدود پنجاه نانومتر است. هم پوشانی این ذرات در کل ساختار ترکیب سبب پیدایش چنین خواص فوق العاده ای در ونیر کامپوزیت شده است. در ساخت مواد کامپوزیتی هدف اصلی این است که نتیجه کار تضمین کننده مقاومت کافی در روکش های دندانی گردد. مواد زیادی را می توان نام برد که در استحکام رزین های کامپوزیت نقش دارند. علاوه بر مقاومت بالا، احیاکننده قابلیت های دیگری که به ظاهر کامپوزیت مربوط می شوند، دارا هستند.

برای مثال ایجاد شفافیت و درخشندگی از این قابلیت هاست. وجود برخی عناصر نیز در مواد کامپوزیتی سبب ایجاد رنگ های مختلفی در آن ها می شود که یکی از شاخص های مهم کیفی در کامپوزیت کردن محسوب خواهد شد. اکثر دندانپزشکان بر اساس تجربه و دانش کافی، برای بالابردن سطح کیفی درمان از موثرترین تکنیک ها برای انجام کامپوزیت ونیر بهره مند می شوند، جنس مواد و تجهیزات به کار رفته در طول روند درمان بی تاثیر نخواهد بود. علاوه بر به کارگیری این تکنیک ها و روش های موثر، برخی توصیه ها به بیماران داده می شود تا نتیجه خوب درمان تداوم پیدا کرده و بیماران حافظ سلامت روکش های دندانی خود باشند.

ارتودنسی سرامیکی

ارتودنسی سرامیکی چیست : یکی از روش های ترمیمی دندان محسوب می شود که تمامی مراحل انجام شده در آن شبیه به ارتودنسی معمولی است. فرق این روش با انواع دیگر ارتودنسی این است که در آن از بریس های سرامیکی برای هماهنگی دندان ها استفاده می شود. این بریس ها ظاهر جذابی داشته و درخشندگی بالایی هنگام نصب روی دندان ها ایجاد می کنند.

هدف نهایی در تمامی روش های ارتودنسی، نظم و ترتیب در دندانهاست. اکثرا توصیه می شود تا برای حفظ سلامت دندان ها از براکت های فلزی استفاده گردد. اما نصب چنین براکت هایی سبب ایجاد ظاهری ژولیده و نامناسب برای دندان ها شده که سلیقه افراد نبوده و اصلاح طرح لبخند را نیز دچار مشکل می کند. بیشتر بیماران استفاده از چنین براکت هایی را دوست نداشته و همین عامل مهم سبب شکل گیری روش هایی چون ارتودنسی سرامیکی شده است. معمولا سیم های ارتودنسی در این روش از جنس نقره هستند.

جزئیات این روش

 

برای ساخت براکت های این روش، بیشتر از آلیاژهای سرامیکی همراه با ترکیبات رزینی استفاده می شود. ترکیب این مواد باهم سبب پیدایش ساختار جدیدی خواهد شد که از آن برای پرکردن دندان  بهره می برند. معمولا این ترکیبات از شفافیت بالایی برخوردار هستند و رنگ زمختی ندارند. البته براکت های سرامیکی به دلیل سختی بالایی که دارند، به راحتی دچار شکست می شوند.

بنابراین افرادی که ارتودنسی سرامیکی انجام می دهند، باید مواظب باشند تا فشار ناگهانی به براکت های ارتودنسی وارد نشود. اکثر افرادی که ارتودنسی سرامیکی انجام می دهند، دندان هایی قوی دارند. در کودکان توصیه می شود تا دندان های دائمی هنوز رشد کاملی نداشته باشند، از این روش برای ارتودنسی دندان ها استفاده نشود، چراکه همزمان با رشد دندان ها فشار زیادی متحمل براکت های نصب شده خواهد شد که در نهایت سبب شل شدن آن ها می گردد. بیشتر برای بزرگسالان چنین روش هایی پیشنهاد می شود. 

مزایای ارتودنسی سرامیکی

 

بزرگترین مزیت این روش آن است که براکت های نصب شده روی دندان توسط افراد دیگر قابل مشاهده نیست. بنابراین از این نظر شباهت زیادی به ارتودنسی نامرئی دارد. همچنین این عامل سبب می شود تا با دیده نشدن براکت ها روی دندان، زیبایی ظاهر دهان به خوبی حفظ گردد. در برخی موارد برای تجلی جذابیت بصری از رنگ های مختلف برای براکت های سرامیکی استفاده خواهد شد. یکی از مواردی که باعث اختلال در روند تصویربرداری می شود، استفاده از براکت های فلزی روی دندانهاست، نصب براکت های سرامیکی باعث رفع چنین مشکلاتی شده است.

معایب

 

 هزینه انجام ارتودنسی سرامیکی نسبت به سایر روش های این حوزه بیشتر بوده و علت آن گران بودن جنس متریال های به کار رفته برای ساخت براکت ها و سیم های ارتودنسی است. معمولا هزینه انجام این روش دو برابر ارتودنسی معمولی تخمین زده می شود. براکت های سرامیکی از نظر اندازه و ضخامت بزرگتر از روش های معمولی ساخته می شوند.

اندازه بیشتر بریس ها باعث می شود تا فرایند مسواک زدن و جویدن کمی سخت تر از قبل شده و در اثر فشار زیادی که به براکت ها وارد می شوند، سیم های ارتودنسی پس از مدتی از هم گسسته گردند. در موارد دیگر برخی حساسیت های دندانی را به دنبال دارد. سرامیک ها دارای شکندگی بالایی هستند و از ظرافت خاصی برخودار هستند و ممکن است با ضربه ای دچار ، همین باعث شده تا دوام براکت های سرامیکی کمتر از براکت های فلزی باشد.

مال اکلوژن

 

درصد زیادی از افراد ممکن است دچار مال اکولوژن در ترتیب دندان های خود باشند، اما بیشتر آن ها از این ناهنجاری در دهان خود آگاهی نداشته و به مرور زمان ممکن است این حالت تشدید پیدا کند. وجود این نوع بی نظمی در دندان ها تاثیر چندانی روی سلامت آن ها نداشته و مشکلی جدی برای دندان های فرد ایجاد نخواهد کرد. درمان مال اکولوژن زمانی اهمیت پیدا می کند که میزان نامرتبی و ناهماهنگی در دندان ها به وضوح قابل مشاهده است که در این موارد متخصص انجام آن را لازم و ضروری می داند.

فقط به وسیله انواع روش های ارتودنسی می توان این نوع مشکلات دندانی را برطرف نمود. در بعضی موارد نادر ممکن است ارتودنتیست از جراحی فک کمک بگیرد. در اصطلاح به این گونه عمل ها ارتوگناتیک می گویند. در صورت عدم توجه به تشدید این مسئله ممکن می باشد در آینده عوارض های شدیدتری برای دندان ها به وجود آید. بنابراین در اسرع وقت به چنین مشکلاتی رسیدگی کنید.

علائم ظاهری مال اکلوژن

 

1. جابه جایی نادست فک ها نسبت به هم
2. عدم تراز دندان ها نسبت به یکدیگر
3. نوک زبانی صحبت کردن از مشکلاتی است که مال اولوژن می تواند ایجاد کند.
4. جویدن های ناقص سبب می شوند فرایند بلع به طور کامل انجام نشود.
5. در بعضی موارد در اثر تشدید مال اکولوژن مشکلاتی در تنفس ایجاد خواهد شد.
6. به دلیل موقعیت نادرست یکی از فک ها، دهان باز مانده و این عمل کاملا غیر ارادی صورت می گیرد.
7. همچنین تشدید در مال اکولوژن سبب پوسیدگی دندان های نیش خواهد شد.